Ҳамасола дар моҳи Рамазон нархи навои ниёзи аввали мардум гарон мешавад ва инро бештари масъулини соҳа ба инсофу имони савдогарҳо вобаста медонанд. Аммо “Озодагон” пурсид, ФИКР МЕКУНЕД ГАРОНИИ НАРХИ НАВО ХОСИ МОҲИ РАМАЗОН АСТ Ё БАЪД ҲАМ ДАВОМ МЕКУНАД?
Азиз Нақибзод, таҳлилгар
Гароншавии нархи ҳар кадом маҳсуот аз ҳам фарқ дорад. Масалан картошка дар ҳеч рамазони қаблӣ гарон нашуда буд ва гаронии имрӯзааш ҳам ба Рамазон рабте надорад. Картошкаро деҳқон кам киштааст, маҳсулот кам ва талабот зиёд. Масалан помидор дар аввали моҳи Рамазон чун оғози мавсимаш ва миқдори андакаш пухтаву расида буд нархаш хеле боло шуд, аммо ҳоло ба эътидол омад. Дар мавриди нархи шакар шояд гароншавиаш на ба Рамазон, балки ба мавсими мураббопазии мардум вобаста бошад. Хулас, баланду поин шудани нархҳо бештар аз талабот ва пешниҳод вобаста мебошад. Агар пешниҳод аз талабот зиёд ё мувофиқи он бошад ҳеч кас наметавонад нархро бардорад.
Зайниддин ОРИФӢ, рӯзноманигор
Манзур агар бозорҳои пойтахт бошад, хоси Рамазон аст. Чунки истеъмол ва маъракаи ифторгузаронӣ дар Рамазон бештар мегардад ва бозори озуқаворӣ авҷ мегирад. Вале агар дар ин моҳ моли бозор афзоиш ёбад, нарх тағйир намеёбад. Пас аз Рамазон шояд нархҳо поён раванд. Коҳиши маҳсулоти кишоварзӣ чизи нав нест, ин ҷараён аз солҳои пешин идома дорад ва албатта ин ҳам як сабаб буда метавонад.
Бобак СУҒДӢ, шоири ҷавон
Фикр мекунам, савдогарҳо бо баҳонаи моҳи Рамазон нархҳоро ба осмони ҳафтум мебароранд. Ва Худо медонад баъди Рамазон ҳам то дер вақт нархҳо поин биёянд. Бояд аввал худи савдогарҳо аз инсоф кор бигаранд. Баъд ки нашуд, ҳукумат дастбакор шавад, то нархҳо як андоза мӯътадил шаванд.
Аъло УМАРЗОД, омӯзгор аз ноҳияи Ёвон
Гаронии нарху болоравии он фикр мекунам дар бозорҳою мағозаҳои мо ба ҳукми анъана даромадааст, ки на мардум ва на давлат тавони пешгирии онро надоранд. Хосатан дар моҳи шарифи Рамазон савдогарони мо ба ҷойи пешаи амалҳои савоб даст ба корҳое мезананд, ки мухолифи шариати исломӣ мебошанд. Аз рӯи шунидам дар бисёр мамолики исломӣ тоҷирон дар ин моҳи Шариф колои худро аз нархи муқаррарӣ поинтар мефурӯшанд, то ки аз ин аъмолашон савобе бигиранду Худованд каме ҳам бошад гуноҳҳояшонро бибахшад. Муттаасифона савдогарони мо ба ҷойи ин амали хайр дину эмонашонро фурӯхта, худро мустаҳақи гуноҳ мегардонанд. Болоравии нархҳо дар бозорҳою мағозаҳои мо фикр мекунам бемайлон меафзояд, зеро ин алаккай ба ҳукми анъана даромадааст, чароки "тарки одат муҳол аст!"
Шервони УМРИДДИН, аспирант
Моҳи мубораки Рамазон, ки барои мусалмонони ҷаҳон моҳи муқаддас ба шумор меравад, чанд сол аст, ки ба фасли гармо рост меояд ва мардум бештар ба мева ва сабзавоту дигар масҳулот ниёз доранд. Фикр мекунам, ки гаронии нархи наво дар бозорҳои шаҳри Душанбе танҳо хоси моҳи шарифи Рамазон нест ва идома хоҳад ёфт! Худ қазовват кунед, ки 1 кг картошка ва 1 кг помидор дар моҳи шарифи Рамозон ба 8 сомонӣ барорбар шуд. Бозорҳои Душанбешаҳр ҳеч вақт нархи навояш ислоҳ намешавад! Зеро савдогарони бозорҳои Душанбе мегӯянд, ки “деҳқонон картошкаро гарон ба мо мефурӯшанд ва мо ҳам гарон мефурӯшем”.
Бозорҳои Душанбешаҳрро ба тавлидкунанда додан даркор аст. Зеро деҳқон ҳеч вақт гаронфурӯш набуд ва нахоҳад монд. Қиматфурӯш ҳамон одамони ҷаллоби беинсофи Худонотарсанд. Аксаран, онҳо раисони бозорҳо ва кормандони онҳостанд, ки камазҳои маҳсулотро ба тариқи яклухт харида, баъдан бо нархҳои гарону дилхоҳ мефурӯшанд.
Бозор ҷойи доимии кор, ба истилоҳи мардум, “пирхона” яъне ҷойи муқаддас аст, зеро савдогар аз он ризқу рӯзии фарзандонашро пайдо мекунад ва бояд камтар инсофу виҷдон дошта бошад.
Меҳёр СУЛАЙМОНОВ, сокини ВМКБ
Ба фикри ман сабаби асосии гарон шудани нархи маҳсулоти кишварзӣ пеш аз ҳама кам истеҳсол шудани маҳсулот мебошад. Барои ҳамин аз ин фурсати мусоид, яъне серхаридор шудани маҳсулот дар моҳи рамазон саводагорон ҳам суъистифода мекунанд. Барои ин ман фикр мекунам, ки бояд соҳаи кишварзӣ бознигарӣ шавад. Мо як кишвари аграрӣ ҳастем ва агар наметавонем бо маҳсулоти кишварзии арзон худро таъмин кунем, пас бо маҳсулоти ворида имкони танзими нархҳо вуҷуд надорад. Аз ҳамин сабаб бояд, ки соҳаи кишоварзӣ таҷдид шавад ва таҷдиде, ки шуд чандон мантиқӣ роҳандозӣ нашуд.