Маросими видоъ бо Шарифи Мисайзод (АКС)

Дил ба ин дунё мабанд дунёи фони бигзарад.
Илохо Аллох чои ин бандаро чаннат ва хонаи охираташро пурнур гардонад! Худо ба ахли байташ сабри чамил ато фармояд! хамдард,

Чавонмарганд мардони чавонмарг....
Фарёд зи дасти фалаки чомакабуд,
Ёрони маро зи ман якояк бирабуд...
Шарифхон бо тамоми хастияш чавонмард буд. У дар сохои тахсил ва то рузи маргаш сардори мо хамсабакон буд, у буд, ки моро чамъ меовард, суроги мо мекард. У рафт, намедонам, дигар касе моро сурог мекунад ё на? Худо чояшро чаннат кунад. Дар рузи охири дахаи рахмат ва огози дахаи махфирати мохи шарифи рамазон Худованд уро ба дорулбако хонд. Макони охираташ обод бод!
Бирафт он гулбуни хуррам ба боде,
Дареге монду фарёдеву ёде...

ББ,
ББ,
Марди шариф ва сарсупурдаи касби хеш буд. Шеваи гуфтанихои ба худ хосеро дошт, ки дигарон аз ин истеъдод ори буданд. Ахли сухану калом шахсиятеро аз даст дод, ки макомаш муддатхо холи мемонад. Бо дуо "Ино лилохи ва ино илайхи"-ро дар хаккаш мегуем. Худованд ба ахли оила ва наздиконаш сабри чамил ато намояд.

Худорахмати бисёр очаашро дуст медошт, бо алам аз сузиши дил бахши "Модарнома"-ро пешниходи шунаванда мекард!Э войи зиндагиву чони чавонмаргат бародари азиз, хамкори гироми! Мехохам дарё дарё бигиряму фигон аз дасти марг бигуям, ки туро бармахал аз мо бибурд. Билохир ба очачонат пайвасти ва давон давон бурдандат суи у. Дигар садое, ки аз Садо мехостем шунавем намешунавем. Вокеан ту барои хама азиз будаи, ва он сатрхое, ки аз чониби дустону рафикон бахрат мерезанд гувоханд. Худованд тарикаи рахмату шоитаи чаннатат бигардонад! ОМИН!!!

Фарёд зи дасти фалаки чомакабуд, Ёрони маро зи ман якояк бирабуд.
Шарифхон дар охири дахаи рахмат ва огози дахаи махфирати мохи шарифи рамазон моро тарк гуфт. Худованд маъвояшро нурони дорад.Инсони хубе буд, махфилоро, сухандон. Ёдат ба хайр дустам.
Бирафт он гулбуни хуррам ба боде,
Дареге монду фарёдеву ёде..

Шарифи Мисайзод инсони шарифе буданд, ки бо фидокорию равшандили, сухандонию ҳозирҷавобӣ дар қалби ману аҳли хонаводаамон ҷо доштанд. Воқеан боиси ифтихори мо ҳамдеҳагону бародарон буданд. Хотирае, дар ёд дорам, ки вақте Шариф бо садои хушу маҳорати баланд дар Барномаи “Хоки Ватан” барандагӣ мекарду Саидқул Билол “Эй худо пайванд кун бишкастаро ...” ё “Офтобо бори дигар хонаро пурнур кун ...”-ро аз қалб месароид, аз чашми модарам об ҷорӣ мешуду “Омин” мегуфт. Боре ҳазломез гуфтам, ки Ҷаноби Олӣ “Иҷрокунанда” ҳастанд ва ризояти Офаридгорро нисбати Ваҳдати миллӣ “Мо” гирифтаем (бо назардошти фидобаёнии Шариф, қалбсароии Саидқул Билол ва илтиҷои самимонаи Модарам). Саидқул Билол бо шуниди ин сухан ба дидани ман омада буд ва ман аз шодии дидор, хуб бо ӯ таҳлили мавзуъ карда натавониста будам ва илова ба ин як суханаш ба хотирам мондааст, ки аз Намояндагиаш дар Маҷлиси Олӣ хуб ризо набуд ва майлу завқи озоди фаъолияти санъаткорӣ дошт.
Дар маросими видоъ чӣ дар назди манзилаш ва чӣ дар деҳаи азизаш (Пушиёни поён, н. Восеъ), ҷанбаи модардустиаш, аз ҷониби воизон, хуб баррасӣ карда нашуд. Чӣ қадар дилчаспӣ ба Модараш дошт, чӣ сӯханҳое дар васфи Модар мегуфт ва чӣ андозае худро аз Модар қарздор медонист. “Очаҷон”-и ӯ хеле самимӣ ва дилчасп буд. Як ҷанбаи пайванди бародарии бештари мо ҳамдигарфаҳмӣ дар сифати Модар, қалби поку беолоиши онҳо ва қарздории мо дар назди Онҳо буд.
Фикр мекунам Модардустии Ӯ сарчашмаи Ватандӯстӣ ва Одамдӯстиаш буд.
Ёдат ба хайру ҷоят Ҷанат бод Бародари азиз!

Шарифи Мисайзод шарифи хакики ва инсони бузурге буд. Худованд дар ин мохи Рамазон чаннатро насибаш гардонад.