Новобаста аз ин ки гуруҳе истиқлолро “тарошаи аз бом уфтода”, гуруҳе онро “муфт” ва гуруҳе онро “натиҷаи мубориза ва ҷоннисориҳои фарзандони фарзона ва маҳбуби Ватан” медонанд, бузргтарин дошта ва сармояи имрӯзии мост. Истиқлол танҳое вожае барои шиорзанӣ, имтиёзталабӣ ва худнамоӣ нест, балки фурсате барои давлат ва миллат сохтан аст. Ҳар ки дар оғози истиқлол тавонист, ки бунёди давлати худро ба дурустӣ бигузорад муваффақ мешавад, вале агар дар оғоз бо истиқлол бозӣ сурат гирифт, идомааш бозӣ аст. Бозии бисёр нозарур ва музир.