Як хонандаи “Озодагон” бо навиштани шарҳе зери хабари табрикоти Абдуфаттоҳи Ғойиб, раҳбари Оҷонсии мубориза бо фасоди молии Тоҷикистон ба муносибати 23-юмин солгарди Истиқлолият, ки аз тобеин ва сокинони кишвар хост, дар мубориза бо фасод масъулиятшинос бошанд, гуфтааст, бетарафии ҷомеа сабаби афзоиши коррупсия дар кишвар мешавад. Ин корбари хабаргузорӣ, ки худро Асаддулоҳ маррифӣ кардааст, менависад, ,арои решакан кардани порадиҳиву порагирӣ бояд тамоми мардум мубориза баранд. Матни комили шарҳи ӯ чунин аст:
“Агар хоҳед ки дар Тоҷикистон коррупсия набошад мубориза баред. Бояд тамоми мардум мубориза барад. Коррупсия бо айби худи мардум зиёд мешавад. Мисоли одӣ: Дар дилхоҳ ҷойи ҷамъиятӣ навбати мардум ба вуҷуд меояд. Мардуми мо барои 5 дақиқа интизор нашудан, зуд “тағобозӣ”-ву порадиҳиро сар мекунад. Масъалаи дигар бетарафӣ аст. Ҳар рӯз ҳамаи мо шоҳиди ҳазорҳо ҳолати фасодкорӣ мешавем, яъне ҷиноят, лекин ягон кас ариза наменависад ё шикоят намекунад. Танҳо овоза, дар Тоҷикистон ҳама фасодкор, ҳама порахӯр. Аммо агар рафту писараш ё дигар хеши худаш барои авбошӣ ё дигар ҳуқуқвайронкунӣ ба дасти пулис афтад, маблағи порааш дар дасташ пеш пеш аз ин тараф, аз он тараф одам ёфта, он пораро додаву писарашро халос мекунад.
Дилхоҳ муносибат аз тарафи қонунҳои Тоҷикистон ба танзим дароварда шудаанд. Аммо бо сабаби танбалӣ, нофаҳмӣ такаббурӣ, ки 5 дақиқа интизор нашавам, роҳи осони корро ёбам, аз ҷавобгарӣ гурезам, фоида орам гуфта, ҳамаи мардум ба фасодкорӣ даст мезананд. Шиори мардум ин аст: агар пора гирифтану пора дода натавонӣ ту тормоз, тарсончак ё беақл ҳастӣ, агар ба мақомоти давлатӣ оид ба фасодкорию дигар ҷиноятҳо хабар диҳӣ ту “буз” ҳастӣ.
Аҳсан мардуми бузург! Ба пеш! Зиндагӣ кардан гиред ҳамин хел. Шиорҳои беҳтарин. Фақат як чиз, гилаю нола накунед. Мисли кӯдакони гирёнчак дар ҳамин шабакаҳои иҷтимоӣ чунон гиря мекунед, ки дили кас месӯзад”.