Тафаккури “дилдармағзисар”
Иршод СУЛАЙМОНӢ
Владимир Нехорошев, як намояндаи пешини парлумони Қазоқистон замоне дар тавсифи Нурсултон Назарбоев чунин гуфта буд: “Дили ӯ дар мағзи сараш ҷой дорад! Аз ин рӯ ҳар амалаш амиқан тарҳрезӣ шудааст, ба ҳеч ваҷҳ дар тасмимҳои ҳакимонаи ӯ намешавад шак кард”.
Аз ин ки дили як қисм мансабдорони мо ҳам дар мағзи сарашон ҷой дорад шубҳа нест, вале ду ҳафта пеш фаҳмидам, ки дар ҳайати мудирияти Китобхонаи миллӣ ҳам касоне, ки дилашон дар мағзи сарашон ҷойгир мебошад, кам нестанд. Ин пиндор баъди мутолиаи эълони зайл ба бор омад: “Ба диққати шаҳрвандон мерасонем, ки ба хотири риояи тартибот дар ҷойҳои ҷамъиятӣ ворид шудан ба Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо сару либоси варзишӣ, хонагӣ ва кӯчагӣ қатъиян манъ аст”.
Ин эълон ҳам моҳиятан ва ҳам мазмунан нодуруст, ғайривоқеӣ ва ғайримантиқӣ мебошад. Аз нигоҳи ҳуқуқи иҷтимоӣ ва қонунгузории Тоҷикистон либос дар ҳеч гуна ҳолате марбути тартиботи ҷамъиятӣ намешавад, магар дар ҳолатҳое, ки шеваи пӯшиши либос сарҳадҳои ахлоқ ва иффати инсониро убур карда бошад. Тартиботи ҷамъиятӣ низоми муносибатҳои ҷамъиятиест, ки меъёрҳои иҷтимоӣ, аз ҷумла меъёрҳои ҳуқуқ, меъёрҳои ахлоқ, меъёрҳои созмонҳои ҷамъиятӣ, меъёрҳои одатҳои ғайриҳуқуқӣ, анъана ва маросимро фаро мегирад.
Дар таснифбандии либосҳо навъи либосҳои варзишӣ ва хонагӣ вуҷуд дорад, вале мафҳум ва категорияи либоси кӯчагӣ аслан вуҷуд надорад. Либоси варзишӣ ҳам ду навъ аст, яке либоси варзишии махсус барои мусобиқот ва маросимҳои варзиш, дигаре либоси варзишии оммавӣ. Либоси варзишии оммавӣ аз қабили “спортивка”, “кроссовка”, “футболка”, “тениска”, шалвор як либосе барои истифодаи омм мебошанд ва ҳеч замоне ба тартиботи ҷамъиятӣ муғойир нестанд ва боиси ба вайрон шудани тартиботи ҷамъиятӣ ҳам намешаванд. Либоси хонагӣ махсуси хона аст ва дар хона пӯшида мешавад.
Ин ки як инсон вобаста ба сатҳи фарҳанг, ҷаҳонбинӣ ва ахлоқу тарбияте, ки гирифтаааст кадом либосро дар кадом вазъу шароит ва маҳфилу коргоҳ мепӯшад, баҳси зебоишинохтӣ аст ва ба тартиботи ҷамъиятӣ ҳеҷ навъ робитае надорад.
Аз дидгоҳи дигар китобхона ҷойест, ки инсон бояд дар шароити рифоҳ қарор дошта бошад ва маҳдудаҳое назири навъи либос аз диди равонӣ ҳам боиси камтар муассир уфтодани мутолаа мешавад.
Гузашта аз ин Тоҷикистон як кишвари демократӣ аст, интихоб ва навъи либоспӯшӣ бар асоси арзишҳои мардумсолорие сурат мегиранд, ки дар Қонуни асосии Тоҷикистон эътироф шудаанд ва замонат дода шудааст. Аз ин рӯ тасмими Китобхонаи миллии Тоҷикистон, ки бархоста аз “тафаккури дилдармағзисар” мебошад, дар ҳеч сурат “ҳакимона” нест ва ҳатман ҷойи шак дорад. Ҳоло дар Китобхонаи миллӣ бояд чӣ муҳим бошад: бештар шудани теъдоди хонандаҳо ва аз ин роҳ пурдониш шудани миллату кишвар ва ё расмипӯшҳои иҷборӣ? Дақиқан, тасмими раёсати Китобхонаи миллӣ мунҷар ба кам шудани теъдоди хонандаҳо мешавад.
Ин гуна тасмими эълонҳои идороти давлатӣ, ки мухолиф бар муқаррароти Қонуни асосӣ, арзишҳои ҳокими инсонӣ ва мардумсолорӣ мебошнд, оҳиста-оҳиста пояҳои давлати худкома будани Тоҷикистонро қавитар мекунанд.
Мӯҳр
ТАҚВИМ
« Май 2024 » |
---|
Душ | Сеш | Чор | Пан | Ҷум | Шан | Якш |
---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |