Далер ШАРИФОВ
Бисёр ба маврид мебуд, шабакаҳои телевизионии Тоҷикистон ҷойи таблиғи “уребча”-ҳо ду дақиқа андешаҳои Роман Друксро дар мавриди сохтан ва хидмат кардан ба инсоният намоиш медоданд.
ҚАҲРАМОНӢ
Дар ҷамъияте, ки гоҳе “сохтанҳо” ба хотири маҳал, мазҳаб, дин, имиҷи сиёсӣ, худнамоӣ, маҷбурӣ, тиҷорӣ, тарс, манфиати шахсиву гуруҳӣ ва мардумфиребӣ амалӣ мешавад, анҷом додани як амал танҳо ба хотири инсоният ва ҳалли кӯчактарин мушкили он қаҳрамонист. Сохтани як нерӯгоҳи барқӣ аз ҷониби Роман Друкс, шаҳрванди Шветсария барои деҳаи Басиди водии Бартанг бисёр мавзӯи ҷолиб аст. Танҳо ангезаи шахсӣ ва мушкилии бебарқию азоби мардуми деҳаи Барсид Друксро ба чунин иқдом таҳрик додааст. Ӯ ки филмбардор аст, тамоми талошро ба харҷ дода, ки садҳо хонаводаи тоҷик дар яке аз дурдастарин деҳаҳо бо рӯшноӣ ва нерӯи барқ таъмин шаванд. Ин амали инсонии Роман Друксро ба ҷуз қаҳрамонӣ чӣ метавон таъбир кард?!
ВАТАНДОРӢ
Онҳое ки бештар лофи ватандорӣ мезананд, бояд аз иқдоми Роман Друкс дарси ибрат бигиранд. Зеро ватандорӣ ин нест, ки бо галстуки якметраю шиками хамида пушти курсӣ дар бораи ҳифзи мақом ё манфиатҳои авлодӣ биандешӣ. Балки фаротар аз оилаву маҳали худ андеша кардан ва дарди дигаронро дарди худ донистан нишонаи як инсони ватандор аст. Чӣ гуна мешавад як нафарро ватандор донист, ки худ даҳсолаҳо дар рӯшноиву хонаи гарм зиндагӣ кунад, вале ҳазорҳо ҳамаватанаш солҳои тӯлониро бо азобу машақат ва бидуни рушною манзили гарм пушти сар намоянд?
Роман Друкс дар кишваре умр ба сар мебарад, ки натанҳо аз нерӯи барқ танқисӣ надорад, балки ҳеч мушкили иқтисодию иҷтимоиро намедонад. Аммо ӯ ба ҳайси як инсон вақте ба Бадахшон меравад, натавониста, ки ба ҳамин содагӣ аз азоби мардум ва обу хок, олами ҳайвоноту набототи онҷо бигзарад. Ба қавли худаш натавониста азоби ҷавондухтарону писараконеро, ки рӯзе то панҷ-шаш соати умрашон дар ҷамъоварии ҳезум мегузарад, сарфи назар кунад. Иқдом ва ғамхории холисонаи ӯ намунаи як ватандори асил аст. Ватандорони моро ҳам беҳтар буд, то сар додани шиорҳои холию пуч иқдомҳои амалиеро рӯи даст бигиранд. Ба ҷойи рақсу базмҳои бемаънӣ анҷоми коре, ки дар он хайру баракат аст ва ҳам барои миллат манфиатовар, беҳтар мебошад.
ҶАВОНМАРДӢ ВА ҲИММАТ
Дар қомуси миллате, ки калимаҳои ҷавонмардӣ, ҳиммат, номус ҷойгоҳи махсус дорад, набояд бо ҳарфҳои шухию ҷиддӣ шиорҳое, мисли “Сара хам кун, пула чамъ кун!”-ро ки як ду навкисаю соҳибвазифа мезананд, ҳарфи калидӣ сохт. Балки бояд ба ин суол посух ҷӯст, ки оё дар шароити феълӣ Тоҷикистон Роман Друкс дорад ё на? Агар аз лиҳози дороӣ баҳо диҳем, садҳо нафаре бо сарватҳои ҳангуфт ҳастанд, аммо мушкил инҷост, ки онҳо мисли Роман Друкс намеандешанд. Сарватмандҳои тоҷикистонӣ, ки аксар аз ҷайби мардум пулдор шудаанд, барои худ хонаҳое бунёд мекунанд, ки арзиши онҳо ба миллион мерасад. Аммо ин ҳиматро надоранд, ки сад метр роҳи деҳаи худро мумфарш кунанд, чоҳе бикананд, ки мардум бо оби тоза дастрасӣ пайдо кунад, , ё мисли Роман Друкс неругоҳе бисозанд. Онҳо гоҳе худро ватандору баномус нишон медиҳанд, аммо гӯиё намебинанд, ки сад метр дуртар аз хонаи онҳо мардум солҳост аз бебарқию беобӣ азият мекашанд. Танҳо бо нархи як мошини барои писарашон харида, мешавад сад хонаводаи дигарро хушбахт сохт.
Ҳиммат ва ҷавонмардӣ ин аст, ки интизор бошем, то кадом як созмони хориҷӣ ба мо садақа бидиҳад ва нисфи онро ба ҷайби худ зада, боқиро барои мардум, ки ҳаққи ҳалолашон аст, сарф бикунему боз ҳазор бор миннат ҳам бигзорем? Амали Роман Друкс кори бо ҳиммат ва ҷавонмардона аст!
ИНҚИЛОБИ РОМАН ДРУКС
Манзур аз вожаҳои инқилоб, таҳавуллот ё ислоҳотро ҳамиеша гуруҳе хато мегиранд. Аммо Худо шоҳид аст, ки бо гуфтани ин калимаҳо ҷанг, ноамнӣ, куштор ё дарҳам-барҳамиро дар назар надорем. Манзури мо ҳамин инқилобе ҳаст, ки Роман Друкс дар як деҳаи дурдасти Тоҷикистон анҷом дод. Ӯ бидуни кадом аҳдофу худнамоӣ ё рақсу сурудхонӣ ба мушкилии садҳо хонаводаи тоҷик расидагӣ кард. Назари мо ин аст, ки дар андеша ва афкори ҷавонмардон ва ватандорони мо ҳам чунин инқилобҳои иҷтимоӣ ба вуҷуд биёяду ҷойи ҷамъ кардани сарват ва ҳамеша дар фикри ишкам будан, барои анҷоми корҳои амалӣ биандешанд.
Бисёр ба маврид мебуд, шабакаҳои телевизионии Тоҷикистон ҷойи таблиғи “уребча”-ҳо ду дақиқа андешаҳои Роман Друксро дар мавриди сохтан ва хидмат кардан ба инсоният намоиш медоданд. Корномаи Роман Друкс ва ончи ки ӯ дар деҳаи Басиди водии Бартанг анҷом дод, барои ҷавонон дарси омӯзанда аст.