Дар назар аст охири ҳамин моҳ анҷумани Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон баргузор шавад. Дар ин анҷуман яке аз масъалаҳои асосӣ интихоби раиси Иттифоқи нависандагон мебошад. Бо назардошти ин, “Озодагон” аз чанд адиб пурсид: РАИСИ НАВИ ИТТИФОҚИ НАВИСАНДАГОН КӢ БОШАД?
Беҳрӯз ЗАБЕҲУЛЛОҲ, шоир
Тибқи назари ҳоким дар зеҳни ҷомеаи мо маъмулан беҳтарин шоир ё нависанда бояд раиси Иттифоқ ё ҳар ниҳоди дигаре бошад. Аммо назари шахсии ман каме мутафовит аст. Дар ниҳодҳои эҷодӣ аз истеъдоди фард дида, қобилияти мудириятии ӯ муҳимтар аст. Шояд фарде шоир ё нависандаи хуб бошад, аммо қобилияти идора кардани як ниҳодро надошта бошад. Аз ин рӯ, ба назари ман касе бояд раёсати Иттифоқи нависандагони Тоҷикистонро ба дӯш бигирад, ки дар баробари халлоқияти адабӣ, истеъдоди раҳбарӣ ва мудириятӣ низ дошта бошад. Фазои адабии кишвар ба як таҳаввул ва ибтикори нав сахт ниёз дорад. Ин фард бояд бо имконоти каме, ки дар ихтиёр дорад, тавони эҷоди тағйир ва таҳаввули тоза дар батни ҷомеаи адабиро бо худ дошта бошад. Дар фазои сокит ва якранги адабӣ, нигоҳи нав, руҳияи тоза ва шӯру шавқи беандоза, мутобиқ бо ниёзи маънавии замона эҷод кунад. Мудиру мудаббир ва қолабшикану мубтакир бошад!
Ато МИРХОҶА, рӯзноманигор ва узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон
Бояд раиси Иттифоқи нависандагони кишвар касе бошад, ки ба анъанаҳои гузаштаи адабиёти мо, ба фаъолияти ин иттифоқ ва шахсиятҳои барҷастаи он арҷ гузорад ва кори онро мувофиқи тақозои замони муосир ба роҳ монда тавонад.
Ҷовид МУҚИМ, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон
Ба фикри ман нафари шоиста ва арзанда ба раҳбарии Иттфоқи нависандагон ин ҳамоне бояд бошад, ки:
1.Новобаста аз он ки, ӯ кӣ аст, андешааш озод ва шахсияти мустақил бошад;
2.Дар доираҳои адабӣ ҷойгоҳи хоса дошта бошад;
3.Барои рушди адабиёти муосир талош кунад;
4.Барои ба майдон омадани адибони ҷавон талош намояд. Ба мисли устод Мирзо Турсунзода, ки барои по ба майдони адабиёт гузоштани адибони ҷавон кӯшишу талошҳои худро дареғ намедошт.
Умуман нафаре бошад, ки барои рушди адабиёт талош кунад.
Бахтиёр АМИНӢ, шоир
Раиси Иттифоқ бояд касе бошад, ки аз мудирияти муосир огаҳӣ дошта бошад. Ҷавон бошад, коршоям бошад. Дилаш ба адабиёту фарҳанг сӯзад. Муҳим нест, шоир ё нависанда бошад. Муҳим он ки кори иттифоқро пеш бурда тавонад. Аз ҳуқуқи аъзои Иттифоқ дифоъ карда тавонад. Аз ун молу мулке, ки дар ихтиёри Иттифоқ ҳаст, дуруст истифода кунад.
Шоира РАҲИМҶОН, шоира
Раиси нави Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон бояд як каси навовар, пур аз инқилоб, гавҳаршинос бошад. Муҳимтар аз ҳама битавонад, насли нави эҷодро бубинад. Диламон барои нақлҳое, ки аз забони шоирону адибони солхӯрда мешунавем, дар замони раисии Мирзо Турсунзода гум мезанад. Кош мо ҳам дилҳомон тар шавад ва касе биёяд, ки лоақал ними Мирзо Турсунзода дилсӯз бошаду иттиҳодгар!
Сафо АЛИНАЗАР, шоири ҷавон
Раиси нави Иттифоқи нависандагон нафаре бояд бошад, ки дар баробари дониши мукаммали адабӣ, фарҳангӣ, таърихӣ, забоншиносӣ ва дипломатӣ маҳорати роҳбарӣ дошта бошад. Инчунини дигар адибони муосири кишвар бахусус раис бояд донандаи хуби забонҳои байналмилалӣ бошад, то ки бо адибони муосири ҷаҳон муносибҳои хуби фарҳангиро густариш дода тавонад. Дар тӯли таърих эъҷодкорон кушиш мекарданд, ки манфиатҳои миллии худро ҳифз намоянд. Имрӯз вақте фаро расидааст, ки эҷодкорон бояд дар баробари ҳифз ва эҳёи арзишҳои миллӣ, арзишҳои умумибашариро ба монанди омӯхтани забон, фарҳанг, таърих ва тамаддуни якдигар талош кунанд.
Шаҳрия АҲТАМЗОД, шоира
Ман зиёд мехоҳам, аз миёни ҳамаи нафароне, ки имрӯз нияти раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон шудан доранд, Низом Қосим баргузида шавад, чун номзади арзанда асту истеъдодро қадр мекунад ва маҳалбоз намебошаду фарҳанги шеърро олӣ медонад ва шеъри худаш ҳам хуб аст.
Шаҳноз БЕНАЗИР, шоираи тоҷики муқими Амрико
Шахсе ки бар раъси Иттиҳоди нависандагони Тоҷикистон баргузида мешавад, бояд дар ҷараёни равандҳои ҷаҳони муосир қарор дошта бошад. Яке аз мушкилоти калидии ҷомеаи тоҷик иборат аз он аст, ки дар пайи кӯшиши худшиносӣ ва ҳуввияти миллӣ мо тамоми нерӯи худро баҳри шинохт ва ошкорсозии дастовардҳои гузаштаи ниёгонамон масраф менамоем. Дар ҳоле, ки худамон ягон чизи наве намеофаринем. Набояд фаромӯш кард, ки фундаментализм - ин худ кӯшиши эҳёсозии гузашта асту бас. Мо бояд замони ҳол (ҳозира)-ро офарида тавонем ва уфуқи субҳи ояндаро муайян созем. Дар олами муосир ҳар як фард бояд нигоҳ, андеша ва садои хешро доро бошад ва тавонад ба таври худ онро баён созад. Ва яке аз вазифа ва масъулиятҳои асосии зиёиёни тоҷик, ва аз ҷумла, Садорати Иттиҳоди нависандагони Тоҷикистон дар тарбия, парвариш ва бахшидани имконият барои маҳорати худбаёнкунӣ ва қудрати таҳаммул дар миёни ҷомеа ва бахусус, дар байни насли ҷавон аст.